Adaptacja w przedszkolu – pomysły na ciekawe zabawy

Wakacje dobiegają końca i nasz cykl „Wakacyjny dyżur w przedszkolu” także. Myślimy już o trudnym, ale bardzo ważnym aspekcie życia przedszkolnego, jakim jest adaptacja. To czas na przystosowanie się do przedszkolnego rytmu, zasad i reguł. Czas na budowanie zdrowych relacji między dziećmi i nauczycielami. Ten przejściowy okres w dużej mierze zależy od naszego pozytywnego nastawienia, dobrego humoru i przygotowania ciekawych zabaw dla dzieci. Wspólna, ciekawa zabawa z dziećmi w procesie adaptacji, to połowa sukcesu.

Proces adaptacji dzieci w przedszkolu jest ważnym i delikatnym etapem, wymagającym odpowiedniej organizacji i podejścia. Na pewno warto spotkać się z rodzicami nowych dzieci przed rozpoczęciem przedszkola, pokazać przestrzeń, w której dziecko będzie przebywać, a także zabawki i materiały dostępne dla dziecka. Warto nakreślić plan dnia, rytuały przedszkolne, przedstawić program przedszkola, omówić plan adaptacji i wyjaśnić, na czym adaptacja będzie polegała. Zbierajmy także informacje o dzieciach, pozyskane od ich rodziców. Przydadzą się w budowaniu relacji z dzieckiem, pomogą poczuć mu się bardziej komfortowo i bezpiecznie.

Poniżej podajemy kilka przykładów zabaw adaptacyjnych, które można wykorzystać w przedszkolu.

Warto rozpoczynać zabawę z dziećmi od uporządkowanej organizacji, jaką jest na przykład ustawianie dzieci w kole. Ustawienie dzieci w kole ułatwia zaproszenie do uczestnictwa w danej zabawie, zajęciach czy w rozmowie. Dzieci widzą, że są częścią grupy i czują się zapraszane do aktywności. Gdy siedzą w kole, widzą siebie nawzajem, a to pomaga w budowaniu więzi między nimi. Nawiązany kontakt wzrokowy ułatwia komunikację niewerbalną. Przydatnymi narzędziami do szybkiego ustawiania dzieci w kole są chusta animacyjna lub guma sensoryczna. Można także wykorzystać zawiązaną długą linkę lub skakankę. Pamiętajmy, że rytmiczna mowa, melorecytowanie lub proste piosenki oparte na rytmie i rymie przyciągają uwagę dziecka o wiele szybciej i efektywniej niż słowne, często za długie, polecenia. Bawmy się więc rymowankami i zachęcajmy dzieci do wspólnych zabaw.

Nauczyciel rytmicznie wypowiada kilka razy wierszyk i zachęca do wspólnej recytacji. Wierszyk można też zamienić w prostą śpiewankę. Do recytacji lub śpiewanki warto dołączyć klaskanie, tupanie, uderzanie rączkami o kolanka czy podłogę.

Dzieci siedzą lub stoją w kole. Nauczyciel rozpoczyna rymowankę, a dzieci podają sobie po kole miękką piłkę lub maskotkę. Dziecko, przy którym kończy się wierszyk, głośno wypowiada swoje imię, po czym zabawa toczy się dalej wraz z wypowiadanym rytmicznie wierszykiem.

Prosimy każde dziecko o przedstawienie się reszcie grupy. Dzieci mogą przedstawić swoje imię, ulubiony kolor, zabawkę lub zwierzątko.

Umieszczamy różne przedmioty w przygotowanej wcześniej skrzyni i pozwalamy dzieciom na ich odkrywanie. Każde dziecko może wyciągnąć jeden przedmiot z tajemniczej skrzyni i opowiedzieć, co o nim wie, co czuje, gdy trzyma ten przedmiot w ręce albo czy mu się podoba czy nie.

Dzieci bardzo lubią bawić się w chowanego. Podpowiadamy dzieciom, gdzie mogą się ukryć. Nauczyciel zakrywa oczy dłonią, a dzieci próbują się ukryć. Po chwili nauczyciel chodzi, zagląda tu i tam, szuka ukrytych dzieci.

Zawsze się sprawdzają i niezawodnie przywołują swoim paluszkowym teatrzykiem uwagę dziecka. Rytm i rym słyszanych słów jest magnesem uważności i dobrej zabawy.

Układając odpowiednio palce, pokazujemy zwierzęta z wierszyka.

Pokazujemy zaciśniętą piąstkę z wysuniętym w bok kciukiem, to żółwik.

Wierszyk warto powtórzyć, uruchamiając drugą rękę.

Dzieci pokazują dłoń z rozłączonymi palcami i poruszają nimi.

Adaptacja to trudny moment dla wszystkich uczestników tego procesu. Warto uzbroić się w cierpliwość, wyrozumiałość i mieć w zanadrzu przekonanie, że jest to okres przejściowy, w dużej mierze zależny od naszego pozytywnego nastawienia, dobrego humoru i przygotowania ciekawych zabaw dla dzieci.